Een tijdje terug kwam het idee om een nieuwsbrief te gaan maken voor jullie over het wel en wee op Emma en jullie meer te betrekken bij wat wij zoal doen met de bewoners en waar we achter de schermen mee bezig zijn. Ik vind schrijven leuk dus ik heb aangeboden om ook iets bij te dragen aan een nieuwsbrief. Ik zal mij eerst even voorstellen.

Wie ben ik
Ik ben Désiree en sinds 1 maart 2022 werkzaam als zorg en welzijn assistent en heb het erg naar mijn zin. Ik ben 37 jaar oud, getrouwd met Johan en wij hebben samen 2 kinderen: Maran (bijna 17) en Reza (13). Wij wonen in Oosterwijk, of althans dat is niet helemaal correct want onze jongste zoon woont helaas niet meer thuis, maar op de Merwebolder in Sliedrecht. Ik weet dus uit eigen ervaring hoe het is als een familielid in een instelling woont en ook hoe intensief het is of kan zijn om mantelzorger te zijn. 

Wat doe ik
Mede om die reden werd ik al snel gevraagd of ik aan wilde sluiten bij de werkgroep "werken aan welbevinden" waarin we met elkaar zijn gaan praten over wat welzijn nu precies inhoud voor bewoners en hoe we hun welbevinden zouden kunnen vergroten zonder te denken aan belemmeringen. Dus echt, hoe zouden we het willen en wensen en wat is daar allemaal voor nodig om het te kunnen bereiken? Dit hebben we in kaart gebracht met elkaar en dat is dan weer aangeboden aan de de beleidsmakers en die gaan er dan weer verder mee aan de slag. Dat kost allemaal tijd maar op sommigen veranderingen hoeven we natuurlijk niet te wachten, die kunnen wijzelf ook proberen in werking te zetten. En dat is dus precies waarom ik graag iets wilde schrijven in de nieuwsbrief. Want ik heb een droom! En die droom is dat we samen meer kunnen bereiken dan alleen. De werkdruk is hoog in de zorg, dat weten we zo ondertussen allemaal en ik zie dat ook bij de woongroep van mijn eigen zoon. Moeilijker om personeel te werven, werken met invallers of uitzendkrachten, moeilijker planningen rond krijgen door ziekteverzuim enzovoorts...

Betrokken bij uw naaste
Toen ik laatst weer eens een bericht kreeg over de moeite bezetting rond te krijgen bij mijn zoon, vroeg ik me af waarom we niet wat meer betrokken worden bij de hulpvraag die er blijkbaar is. Ik heb niet altijd tijd maar ik vind het wel fijn om betrokken te zijn bij mijn zoon en zijn medebewoners en als ik iets zou kunnen bijdragen, zou ik dat wel willen. Door deze gedachte, vroeg ik me ook af of dit niet net zo werkt voor jullie als familie en of verwanten van de bewoners van Emma en of we niet eens zouden kunnen onderzoeken wie het fijn zou vinden om wat meer betrokken te zijn op Emma, om daarmee met elkaar het welzijn te vergroten of samen te sparren over de mogelijkheden die we (meer) en juist ook samen zouden kunnen gaan benutten. 

Helpt u ook mee?
Bij deze dus een liefdevolle oproep aan jullie: Wie zou het fijn vinden om meer samen te gaan werken aan welzijn voor de bewoners van Emma? 
Wil je je opgeven of heb je er nog vragen over? Neem dan contact op met: Miranda 

We zien uit naar jullie reactie!

Groetjes Desiree Zorg en Welzijn assistent